سرویس سیاست مشرق _ و سرانجام انتخابات ۱۴۰۰ و انتخاب سیزدهمین جمهور انقلاب اسلامی ایران با مشارکت چشمگیر حدود ۴۹ درصدی مردم ایران برگزار شد.

انتخاباتی که البته یک جریان سیاسی خاص همراه در ائتلافی نانوشته با تمام دشمنان ایران توطئه "تحریم خاموش" را از یکسال قبل برای آن در دستور کار گذاشت تا شقیقه مشارکت را هدف گلوله قرار دهد و به زعم خود موجب مشارکتی مثلا ۴۲ درصدی شبیه به انتخابات مجلس یازدهم در سال ۹۸ شود. اما مردم عزیز ایران این توطئه شوم را ناکام گذاشتند و با مشارکتی بسیار بالاتر نسبت به انتخابات مجلس یازدهم؛ به طراحان تحریم خاموش تودهنی زدند.

در بحث انتخابات ۱۴۰۰ البته گفتنی‌های بسیاری هست...

*"تحریم خاموش" انتخابات چه بود، از کجا آمد و چه کرد!؟

برای آنکه بدانیم تحریم خاموش چه بود و طراحان آن چه کسانی بودند و چه هدفی داشتند؛ خوانش تاریخ سیاسی ۲ سال گذشته و مواضع رجال ستادی جریان اصلاحات در این برهه یک ضرورت است.

ماجرا از تزِ سعید حجاریان مبنی بر "مشارکت مشروط" در قبل از انتخابات مجلس یازدهم آغاز شد...

طرحی که می‌گفت ما اصلاح‌طلبان در انتخابات مشارکت می‌کنیم و آرای خود را به میدان می‌آوریم اما بشرطها و شروطها!

و آن شروط در رئوس خود اینطور می‌گفتند که شورای نگهبان و نهادهای نظارتی و قانونی نظام باید هرکس که ما بعنوان نامزد معرفی کردیم (در مجلس، شورای شهر یا ریاست‌جمهوری) را تأیید صلاحیت کند و او را در سبد انتخاب مردم بگذارد.

خواه این فرد یک رجل صلاحیت‌دار صاحب کارنامه باشد و خواه یک شرور بد سابقه که در فتنه ۸۸ و آبان ۹۸ در کف خیابان بوده!

اگر نظام این شرط را پذیرفت که فبهاالمراد و اگر نه! ما در اعتراض به ساختار، ‌ اعتراض به قانون و اعتراض به فرایند انتخابات از معرفی نامزد –که اصلی‌ترین و مبنایی‌ترین وظیفه احزاب و طیف‌های سیاسی است- خودداری می‌کنیم!

این توطئه که برخی محافل تحلیلی آنرا "تحریم خاموش انتخابات" نام نهادند در فحوای خود هیچ هدفی غیر از کاهش دادن مشارکت مردم در انتخابات را نداشت.

و در ادامه نیز می‌رفت تا به این بهانه مدعی نامشروع بودن نظام اسلامی شود!

سه گامی که اگرچه در روزهای اعلام رصد آنها چندان در محافل سیاسی کشور قابل درک نبودند اما رخدادهای انتخابات مجلس یازدهم صحت آنرا نشان داد.

بدیهی بود که نظام اسلامی زیر بار شرط حجاریان و هم‌مسلکان او نخواهد رفت و اجازه ورود اشرار سیاسی به عرصه‌های انتخابی نظام را نمی‌دهد...

و انتخابات مجلس یازدهم با مشارکت ۴۲ درصدی مردم برگزار شد.

در حالیکه شورایعالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان رسما دست به تحریم آن زده بود.

مشارکت قابل تحسین بود اما چپ‌های ستادی به بهانه اکثریت نبودن مشارکت کنندگان؛ هجمه‌های خود علیه نظام اسلامی را آغاز کردند و از نامشروع بودن نظام و ارسال پیام معنی‌دار این میزان مشارکت به حاکمیت خبر دادند! [۱] [۲]

پس از انتخابات نیز چپ‌های ستادی با ادعای به ثمر نشستن تحریم خاموش انتخابات؛ اسب خود را برای تکرار این بازی در انتخابات ۱۴۰۰ زین کردند...

*تکرار رفتار تحریمی چپ‌های ستادی در انتخابات ۱۴۰۰/ چرا مجلس یازدهم موجب افزایش مشارکت مردم شد؟

رجال هسته سخت اصلاحات برای انتخابات ۱۴۰۰ نه تنها به فکر تکرار توطئه بودند، بلکه احساس می‌کردند مشتشان بواسطه میزان مشارکت در انتخابات مجلس یازدهم پر است و از همین رو خواب اغتشاش و بازتولید فتنه اقتصادی آبان ۹۸ را هم برای انتخابات ۱۴۰۰ دیده بودند. [۳]

و از همین رو بود که با ساز و برگ‌های جدیدتری وارد میدان شدند.

آنها شورایعالی اصلاحات که فرمان به تحریم خاموش انتخابات مجلس یازدهم داده بود را منحل و تشکیلاتی با مسمّای "جبهه اصلاحات" به راه انداختند. صورتی جدید اما با هدفی یکسان!

موسوی خوئینی‌ها، تئوریسین پیر اصلاح‌طلبان همان روزها در بیانیه‌ای که محتوای آن چندان مورد اقتراح خواص قرار نگرفت فرمان به تحریم خاموش انتخابات داد. [۴]

و در پیش و پس او نیز رجال ستادی اصلاحات با هدف مشارکت زدایی، حکم به تحریم خاموش انتخابات دادند.

در این وادی حتی خاتمی هم به میدان آمد...

او که زمانی پای حکم تحریم انتخابات مجلس یازدهم را امضا کرده بود [۵] از این گفت که متأسفانه فشارهایی هست که نمی‌گذارد انتخاباتی پرشور برگزار شود! [۶]

این عقبه اشاره شده همانطور که انتظار می‌رفت برای انتخابات نیز ۱۴ نامزد را به شورای نگهبان معرفی کرد که در میان آنها نام‌هایی مثل محمدجواد ظریف، عباس آخوندی و مصطفی تاجزاده دیده می‌شد! [۷]

برخی تحلیلگران همان روزها تأکید کردند که راهبرد جبهه اصلاحات، معرفی "نامزدهای غیر ممکن" است تا پروژه تحریم خاموش به پیش برود.

رجال جریان سیاسی خاص پای کار آمده بودند تا در انتخابات پیش رو از مشارکت انتخابات مجلس یازدهم نیز بکاهند یا اقلا آنرا تکرار کنند ولی تدبیر رهبری، بصیرت مردم و کارآمدی تأثیرگذار مجلسی که چپ‌ها به آن "مجلس اقلیت" می‌گفتند را نادیده گرفته بودند.

سه گزینه‌ای که به مثابه چشمه‌های روان شده از دل سنگ* توطئه چپ‌ها را ناکام گذاشت...

مجلس با کارآمدی، با مصوبات خوب و با مدیریت جهادی و نظارت میدانی خود موجب ترغیب بیشتر مردم به مشارکت طی یکسال اخیر شده بود، مقام معظم رهبری با خطابه‌های غرّای خود منافع مشارکت و مضارّ آن را برای افکار عمومی تبیین کردند و مردم در برایند این رخدادها با حضور مثال‌زدنی در یوم انتخابات، مشارکتی را رقم زدند که به نحو چشمگیری بیشتر از مشارکت مجلس یازدهم بود.

و این یعنی شکست کامل تئوری و توطئه اصلاح‌طلبان برای تحریم انتخابات و کاهش مشارکت...

این قصه ابعاد پیدا و پنهان بسیاری دارد که هریک نیازمند تدقیق از سوی خواص و کارشناسان است.

اگرچه همانطور که رهبری نظام هم تصریح دارند؛ مشارکت و مشروعیت دو گزینه بی‌ارتباط به یکدیگر هستند اما بایستی مراقب توطئه‌های دشمن و دنباله‌های داخلی آنها بود.

پرونده اصلاح‌طلبان در تحریم خاموش انتخابات مجلس یازدهم و دولت سیزدهم، کتاب قطوری است که خوانش آن برای حفظ دستاوردهای مردمسالاری دینی یک ضرورت است.

برخی معتقدند نظام اسلامی سبک تحریمی چپ‌های ستادی آنهم برای ۲ انتخابات را تحمل نخواهد کرد و چیستی رفتار حکومت با "اصحاب و فرماندهان تحریم خاموش انتخابات" طی روزها و ماه‌های آینده در هاله‌ای از ابهام است...

لازم به اشاره است که مشرق طی ۲ سال گذشته بیش از ۱۶۰ گزارش درباره بحث "تحریم خاموش انتخابات" را به استحضار مخاطبان خود رساند.

*اشاره به فرازی از دعای سمات پیرامون معجزات الهی

***

1_ mshrgh.ir/1131462

2_ mshrgh.ir/1080492

3_ mshrgh.ir/1119442

4_ mshrgh.ir/1121882

5_ mshrgh.ir/976402

6_ mshrgh.ir/1204446

7_ mshrgh.ir/1215059